第三百九十五章 回家

加入书签


            .show-app2{width:100%;clear:both;display:block;margin:0    0    10px    0;border-radius:    3px    3px;border:1px    solid    #f2f2f2;}    .show-app2-content{float:left;width:70%;background:#dff0d9;font-size:14px;padding:10px    0px;color:#3d783f;border-radius:    3px    0    0    3px;line-height:    22px;}    .show-app2-content    .show-app2-cover{float:left;margin:0px    10px;height:40px;width:40px;}    .show-app2-content    .show-app2-detail{float:left;}    .show-app2-content    .show-app2-detail    p{margin:    0;}    @media    (max-width:    768px){.show-app2-content    .show-app2-detail    .show-pc{display:    none;}}    .show-app2-content    img{width:36px;height:36px;border-radius:50%;}    .show-app2-button{background:#44a048;border-radius:0    3px    3px    0;float:left;width:30%;text-align:center;padding:10px    0px;color:#fefefe;font-size:14px;position:    relative;line-height:    22px;}    .show-app2-button:after{content:"";width:8px;height:8px;border-radius:50%;background:#ff6666;position:absolute;top:3px;right:3px;}                            大雪纷飞。

        “驾,驾……”

        有人策马在雪夜中穿行,马的嘶鸣踏碎沉寂的雪夜。

        雪一直在下,像鹅毛一般纷纷扬扬、铺天盖地。战马连同背上的骑士口鼻尽皆喷着白气,身上全副甲胄冷硬如铁,骑士的脸上有着塞外风沙的刻痕。

        雪粉粘在甲胄上,有彻骨的冰寒。

        房俊策马急驰,在马背上抹了一把被寒风懂得发僵的脸,眯起眼来,看着漫天风雪后面远处那一道巍峨雄壮的城墙,心里涌起一股灼热的期盼。

        一种难言的归宿感!

        曾几何时,他只是一个外来的游客,穿越时光的限制,回到这个古朴厚重却光华闪烁的大唐,享受着奇妙的旅程,欣赏着美妙的风景,感受着古往今来第一无二的奇遇!

        但是终归只是一个过客啊,哪怕身体已然是生活在这个时代的一个人,但是灵魂之中却没有多少归属感…………
    本章未完,请点击下一页继续阅读!

本站网站:www.kuaishuku.net